من باز هم رأی خواهم داد

این روزها از خیلی‌هایی که در انتخابات دهم رأی داده‌اند می‌شنوم که پس از این ماجراها می‌گویند «من در چنین حکومتی دیگر هیچ گاه رأی نخواهم داد.» من با این حرف مخالفم. به نظر من، تا وقتی که حکومت --هر چند که در عمل خودکامه (دیکتاتور) باشد-- بخواهد به ظاهر انتخاباتی برگزار کند، مردم باید در آن انتخابات شرکت کنند.

شرکت گستردهٔ مردم در انتخابات آن طور که آقایان می‌گویند، وسیله‌ای برای نشان‌دادن میزان موفقیت حکومت نیست. آیا در انتخابات ریاست‌جمهوری دهم، دولت احمدی‌نژاد موفق بود که بسیاری از تحریمی‌ها پای صندوق‌های رأی آمدند؟ نه، نبود. مردم به این خاطر آن چنان پرشور آمدند که ایران را در خطر می‌دیدند. اتفاقاً مشارکت گستردهٔ مردم در این انتخابات زنگ رسوایی برای دولت نهم بود. ما همه رأی دادیم چون از وضع موجود ناراضی بودیم. حالا هم که تقلب شده، باید خوشحال باشیم. خوشحال از این جهت که حکومت آن چنان خود را در خطر دیده که دست به تقلب زده. فکر کنید اگر این دوره را هم تحریم می‌کردیم چه می‌شد؟ همین دولت در انتخابات کم‌رونق‌تری روی کار می‌آمد، و اگر چه رأی مردم کمتر بود، ولی هزینه‌ای هم برای حکومت نداشت. حالا که رأی دادیم، باز هم احمدی‌نژاد رئیس جمهور شده، ولی این بار برای حکومت گران تمام خواهد شد. زندگی مبارزه است دیگر، مگر نه؟

فکر نمی‌کنم فعالیت سیاسی کم‌هزینه‌تری از رأی دادن برای یک شهروند وجود داشته باشد. تا وقتی که حکومت انتخابات برگزار کند، من باز هم رأی خواهم داد و از بین نامزدها، آنی را که دیدگاهش به من نزدیک‌تر است (یا از من کمتر دور است) برخواهم گزید.